พระสมเด็จเนื้อแก่ตังอิ้ว - ไทยรัฐ

meatnewss.blogspot.com

ผมขอตั้งข้อสังเกต ราวๆยี่สิบปีมานี่ พระสมเด็จวัดระฆัง องค์ที่เนื้อสีน้ำตาลแก่ ที่เรียกกันว่าเนื้อแก่น้ำมันตังอิ้ว เคยตีพิมพ์ในหนังสือพระของวงการ...มีอยู่ไม่กี่องค์ หายหน้าไป

ทำให้คิดได้ว่า วงการยุคหลังๆไม่เชื่อว่า เป็นพระแท้จึงคัดออก

เหลือแต่องค์เนื้อขาว ขาวอมเหลือง ว่ากันว่าเป็นเนื้อนิยม

สำหรับคนรักพระเนื้อผงรุ่นเก่า นอกจากพระสมเด็จวัดระฆัง บางขุนพรหม และเกศไชโย แล้ว รักเล่นพระตระกูลสมเด็จ นับแต่หลวงปู่ภู วัดอินทร์ หลวงปู่อ้น วัดบางจาก วัดเฉลิมพระเกียรติ วัดคลองสิบสอง ฯลฯ ที่เนื้อหาคล้ายพระสมเด็จแล้ว

ก็เคยเล่นวัดอัมพวา และหลวงปู่นาค หัวหิน

สองวัดหลัง เป็นพระเนื้อผงแก่น้ำมันตังอิ้ว เนื้อจึงหนักแน่นเป็นสีน้ำตาล

สำหรับสมเด็จเนื้อหลักทั่วไป เข้าใจว่าสัดส่วนผงหรือปูนขาว ที่ว่าเป็นปูนเปลือกหอยกับน้ำมัน คงมากพอจึงกลืนกลบสารน้ำมัน ให้เห็นเป็นก้อนเนื้อขาว อย่างดีก็ขาวอมเหลือง

แต่สมเด็จวัดระฆัง ก็มีบางองค์ที่พิมพ์ในหนังสือวงการรุ่นเก่า ที่เนื้อแก่น้ำมัน สัดส่วนตังอิ้วคงมาก องค์หนึ่งเป็นพิมพ์ฐานแซม โชว์เนื้อสีน้ำตาลแก่ โทนสีโกโก้ ออกมาชัดเจน...แต่ตอนนี้หายหน้าไปแล้ว

เข้าใจว่าคงถูกตีว่าเป็นพระปลอม ไปตามขนบนิยมของเซียนรุ่นใหม่

ดูภาพพระสมเด็จวัดระฆังพิมพ์ใหญ่องค์ในคอลัมน์วันนี้ ส่วนองค์พระ เส้นซุ้มที่ผิวเปิดให้เห็นเนื้อในสีน้ำตาลแก่ พื้นผนังยังเห็นผิวปูนหรือที่เรียกแป้งโรยพิมพ์ขาว ขับเน้นเนื้อสีเข้มให้เข้มยิ่งขึ้น

นี่ก็คือพระที่ถูกค่านิยมใหม่ของวงการผลักไส เจ้าของพระเล่าว่าสิบกว่าปีเห็นจะได้ เจอวางอยู่ในแผงพระในสวนจตุจักร พิมพ์ถูกต้อง เนื้อผิวฝ้าเก่าถึงอายุ เจ้าของเปิดราคาหลักหมื่น

ราคานี้ คือราคาที่วงการถือว่าเป็นราคาพระปลอม คนซื้อแน่ใจว่าวิทยายุทธ์เข้มแข็งพอ ก็กล้าต่อราคา แล้วก็ซื้อกันมาด้วยราคาหลักพันกลาง

เจ้าของพระถือพระมาให้ดู พร้อมหนังสือพรีเชียส เล่มสเปเชียล ของอาจารย์รังสรรค์ ต่อสุวรรณ

เปิดให้ดูองค์หนึ่ง ซึ่งมีสภาพเทียบเคียงกัน ไม่ว่าเนื้อหา คราบฝ้า และพิมพ์ทรง กระทั่งด้านหลัง ซึ่งเป็นหลังกาบหมาก เรียกว่าเหมือนทุกเส้นสายไม่ว่าด้านหน้าด้านหลัง

ตลอดเวลาก็พยายามติดตามพระสมเด็จเนื้อแก่น้ำมัน องค์ในหนังสืออาจารย์รังสรรค์ จะมีตีพิมพ์ในหนังสือมาตรฐานของวงการเล่มอื่นๆหรือไม่...ไม่เคยมี

ดูเหมือนเราจะเข้าใจตรงกัน พระสมเด็จสภาพนี้เซียนรุ่นใหม่ไม่เล่นแน่นอน

ข้อมูลล่า ใครสนใจไปหานิตยสารผู้จัดการสุดสัปดาห์มาอ่าน ฉบับนี้อาจารย์รังสรรค์เขียนถึงพระกริ่งปวเรศ ซึ่งผมดูว่าเป็นหนึ่งในองค์ ที่ถึงมาตรฐาน

และที่สะดุดตาโครมใหญ่ อาจารย์รังสรรค์ เขียนถึงสมเด็จวัดระฆังพิมพ์ใหญ่องค์นั้น ว่าเดิมเป็นของอาจารย์เอง มีเพื่อนมาขอซื้อ แต่สองเซียนที่ตามมาเป็น “ตา” บอกว่าไม่ใช่... นี่ไง ค่านิยมเซียนรุ่นใหม่

อาจารย์รังสรรค์รู้ว่า สองเซียนนั้นนับถือคุณต้อย เมืองนนท์ จึงตั้งใจขายให้คุณต้อย เมืองนนท์ เป็นทำนองประชด ในสายตาต้อย เมืองนนท์ เป็นพระแท้ แล้วคุณว่าไง?

เรื่องพระสมเด็จวัดระฆัง เป็นเช่นนี้ ถ้าไม่ตีปี๊บโฆษณา ซื้อกันมาสิบยี่สิบหรือร้อยล้าน ข้อติติงแท้ไม่แท้ก็หึ่งตามมา สำหรับคนกลุ่มหนึ่งในวงการ ราคาและมือเซียนที่ถือพระ เป็นองค์ประกอบสำคัญกว่าองค์พระในมือ

ข้อดีก็มีสำหรับคนเป็นพระจริงๆ หาพระสมเด็จวัดระฆังแท้มาห้อยคอได้ โดยราคาไม่แพงเกินไป.

พลายชุมพล

อ่านเพิ่มเติม...

Let's block ads! (Why?)